Om deze vakantie toch enigzins pedagoochem bezig te zijn wilden we de kinderen iets van de locale cultuur laten opsnuiven.
Het liefst had ik toegegeven aan mijn verlangen naar avontuur en twee jeeps gehuurd voor ons zevenen maar zwichtte voor het argument van mijn vrouw dat je dan nooit die plaatsen te zien krijgt waar de echte experts je naar toe kunnen brengen. Dat een door experts georganiseerde trip meer dan het dubbele in prijs was dan de gezamelijke huurprijs van twee jeeps zou zichzelf zogezegd terugverdienen. Ten eerste door de lunch die inbegrepen was; ten tweede door de toegevoegde waarde van de plaatsen die we extra zouden kunnen bezoeken en ten derde door de extra achtergrondinformatie die de gidsen bij dit alles zouden kunnen verschaffen...... "zouden kunnen".
De bedoeling was dat we om 8 uur opgehaald zouden worden. Een flinke tijd later kwam ons busje voorrijden. Positief als we ons als vakantievee ingesteld hebben gebruikten we dit voor onze kinderen als leermoment om de plaatselijke mentali"tijd" te leren kennen.
Na minder dan 40km rijden, met zo'n 25 ander stuks vakantiemelkvee, kregen we de gelegenheid onze benen te strekken en gemolken te worden in een taverne waar op de gehele voorraad souvenirs in kleine letters te lezen stond "made in China". Op zich niet erg maar toch niet iets wat je mee wilt nemen uit een Zuid-Europees land.
Na deze, voor de gids' financiele welzijn, noodzakelijke onderbreking reden we door naar onze eerste ruïne van de dag. Daar kregen we van onze gids in twee minuten uitgelegd dat: ons vakantieland eigenlijk de bakermat is van de gehele moderne beschaving, van alle wereldgodsdiensten en van Coca-Cola; dat Amerika İrak is binnengevallen vanwege de olie en verder werden we geïnformeerd over de laatste transfer van een speler van zijn favoriete voetbalploeg. Na verder zonder begeleiding een uur zwetend in de zengende zon intens naar een een troosteloze hoop zwaar ge-erodeerde stenen gestaard te hebben mochten we ons terug naar het busje begeven.
Voor de volgende stop stelde onze zeer vriendelijk gids voor om alvast de €4 entreegeld per persoon te verzamelen zodat alles sneller zou verlopen; op zich een goed idee. Nadat onze gids bij aankomst de entreekaarten had gekocht en ons riep hem te volgen zag ik ergens op een klein bordje dat de entreeprijs €3 was.
De attractie was een vervallen kerk waar in vroeger dagen een bisschop zetelde die het tot hedendaags internationaal aanbeden heilige heeft geschopt. Verschillende mensen begonnen vol devotie te bidden bij de resten van de sarcofaag ondanks dat we te horen kregen dat de beenderen van de heilige verspreid lagen op verschillende plaatsen in Europa, maar zeker niet hier.
Lunch was inbegrepen maar de drankjes bij de lunch blijkbaar niet. Achteraf bleek dat de prijzen van de softdrinks ruimschoots voldoende waren om de gratis lunch toch niet meer zo gratis te laten zijn.
De volgende en laatste stop waar we gemolken zouden worden was op een boot. İk ben de locale taal niet eigen maar het zou me niet verbazen als de naam van de boot zich in het Engels liet vertalen naar zoiets als 'No escape' of 'Ha, ha, ha, gotcha!'
Na wederom eindeloos naar zwaar ge-erodeerde stenen gestaard te hebben, maar dit keer door de glazen bodem van de boot, mochten we wat zwemmen in zee en nog een zwaar overprijst drankje nuttigen. We werden terug gebracht aan wal maar niet zonder dat de gids ons opmerkzaam had gemaakt op de fooienpot die overigens al zeer opvallend geplaatst was.
De terugreis per bus verliep zonder noemenswaardigheden met nogmaals de waarschijnlijk obligatoire stop in klein China. De gids bedankte ons alvast namens zichzelf en de chauffeur in geval we nòg iets in de fooienpot wilden doen.
İk denk dat ik volgende keer gewoon twee jeeps huur.
En nog maar 7 dagen te gaan
Het liefst had ik toegegeven aan mijn verlangen naar avontuur en twee jeeps gehuurd voor ons zevenen maar zwichtte voor het argument van mijn vrouw dat je dan nooit die plaatsen te zien krijgt waar de echte experts je naar toe kunnen brengen. Dat een door experts georganiseerde trip meer dan het dubbele in prijs was dan de gezamelijke huurprijs van twee jeeps zou zichzelf zogezegd terugverdienen. Ten eerste door de lunch die inbegrepen was; ten tweede door de toegevoegde waarde van de plaatsen die we extra zouden kunnen bezoeken en ten derde door de extra achtergrondinformatie die de gidsen bij dit alles zouden kunnen verschaffen...... "zouden kunnen".
De bedoeling was dat we om 8 uur opgehaald zouden worden. Een flinke tijd later kwam ons busje voorrijden. Positief als we ons als vakantievee ingesteld hebben gebruikten we dit voor onze kinderen als leermoment om de plaatselijke mentali"tijd" te leren kennen.
Na minder dan 40km rijden, met zo'n 25 ander stuks vakantiemelkvee, kregen we de gelegenheid onze benen te strekken en gemolken te worden in een taverne waar op de gehele voorraad souvenirs in kleine letters te lezen stond "made in China". Op zich niet erg maar toch niet iets wat je mee wilt nemen uit een Zuid-Europees land.
Na deze, voor de gids' financiele welzijn, noodzakelijke onderbreking reden we door naar onze eerste ruïne van de dag. Daar kregen we van onze gids in twee minuten uitgelegd dat: ons vakantieland eigenlijk de bakermat is van de gehele moderne beschaving, van alle wereldgodsdiensten en van Coca-Cola; dat Amerika İrak is binnengevallen vanwege de olie en verder werden we geïnformeerd over de laatste transfer van een speler van zijn favoriete voetbalploeg. Na verder zonder begeleiding een uur zwetend in de zengende zon intens naar een een troosteloze hoop zwaar ge-erodeerde stenen gestaard te hebben mochten we ons terug naar het busje begeven.
Voor de volgende stop stelde onze zeer vriendelijk gids voor om alvast de €4 entreegeld per persoon te verzamelen zodat alles sneller zou verlopen; op zich een goed idee. Nadat onze gids bij aankomst de entreekaarten had gekocht en ons riep hem te volgen zag ik ergens op een klein bordje dat de entreeprijs €3 was.
De attractie was een vervallen kerk waar in vroeger dagen een bisschop zetelde die het tot hedendaags internationaal aanbeden heilige heeft geschopt. Verschillende mensen begonnen vol devotie te bidden bij de resten van de sarcofaag ondanks dat we te horen kregen dat de beenderen van de heilige verspreid lagen op verschillende plaatsen in Europa, maar zeker niet hier.
Lunch was inbegrepen maar de drankjes bij de lunch blijkbaar niet. Achteraf bleek dat de prijzen van de softdrinks ruimschoots voldoende waren om de gratis lunch toch niet meer zo gratis te laten zijn.
De volgende en laatste stop waar we gemolken zouden worden was op een boot. İk ben de locale taal niet eigen maar het zou me niet verbazen als de naam van de boot zich in het Engels liet vertalen naar zoiets als 'No escape' of 'Ha, ha, ha, gotcha!'
Na wederom eindeloos naar zwaar ge-erodeerde stenen gestaard te hebben, maar dit keer door de glazen bodem van de boot, mochten we wat zwemmen in zee en nog een zwaar overprijst drankje nuttigen. We werden terug gebracht aan wal maar niet zonder dat de gids ons opmerkzaam had gemaakt op de fooienpot die overigens al zeer opvallend geplaatst was.
De terugreis per bus verliep zonder noemenswaardigheden met nogmaals de waarschijnlijk obligatoire stop in klein China. De gids bedankte ons alvast namens zichzelf en de chauffeur in geval we nòg iets in de fooienpot wilden doen.
İk denk dat ik volgende keer gewoon twee jeeps huur.
En nog maar 7 dagen te gaan
Klik hier voor het verslag van de volgende dag.
Posts
No comments:
Post a Comment