Het hoort er ook bij, of het schijnt in ieder geval zo, het inschatten van hen met wie je mogelijk een gesprek gaat aanknopen. Mensen met wie je intenser om zal gaan gedurende je vakantie en die je daarna nooit meer zult zien.
Nieuwe gezichten, het inschatten van hun personelijkheden aan de hand van hun uiterlijk... verderfelijk maar zo werkt het nu eenmaal. De mensen die het meeste open staan voor communicatie zijn niet persé die met wie je in contact wilt komen. Sommigen vallen meteen al af, zeker de raszeurders die een soort van gemeenschappelijke afkeer van het hotel en/of reisorganisatie wıllen creeeren door overal over te klagen; de vrouw met het harde gezicht, geblondeerde haren en hese stem die zwaar lurkend aan een sigaret klaagt dat het lopend buffet zo weinig fruit biedt terwijl ze juist hier is gekomen om gezonder te leven.
Landgenoten waarvoor je je schaamt bij het zien en horen van hun boerse gedrag ten opzichte van de verlegen autochtone serveerstertjes. De buitensporig obese Russische tantes die twee gratis ligbedden op de betere plaatsen aan het zwembad hebben geclaimt door er eergisteren al hun handoek op neer te leggen en die, zelfs al zijn ze gisteren dan niet geweest, vandaag rond 5 uur `s middags de gotspe hebben om verontwaardigd te zijn en ruzie beginnen te maken (in het Russisch natuurlijk) omdat iemand hun plaats heeft ingepikt. Gelukkig maar een duidelijk bewijs dat het eerdere asociale gedrag van mijn landgenoten niet persé nationaal bepaald is.
Aan het zwembad het onvermijdelijke uitgebreide gamma van missen en nog meer miss-wannabees dıe rondflaneren, de macho´s met hun scherp geschoren baardjes, snorren en sikken, de knuffelende jonge stelletjes die je doen verlangen naar vroeger toen je hele leven nog in het vooruitschiet lag en een meisje in je armen de hele wereld leek... İneens realiseer ik me mijn afgunst op de jeugd en hun gedrag...
Misschien is het toch maar beter als ik deze vakantie niet teveel aandacht meer besteed aan het andere vakantievee.
En nog maar 11 dagen te gaan.
Nieuwe gezichten, het inschatten van hun personelijkheden aan de hand van hun uiterlijk... verderfelijk maar zo werkt het nu eenmaal. De mensen die het meeste open staan voor communicatie zijn niet persé die met wie je in contact wilt komen. Sommigen vallen meteen al af, zeker de raszeurders die een soort van gemeenschappelijke afkeer van het hotel en/of reisorganisatie wıllen creeeren door overal over te klagen; de vrouw met het harde gezicht, geblondeerde haren en hese stem die zwaar lurkend aan een sigaret klaagt dat het lopend buffet zo weinig fruit biedt terwijl ze juist hier is gekomen om gezonder te leven.
Landgenoten waarvoor je je schaamt bij het zien en horen van hun boerse gedrag ten opzichte van de verlegen autochtone serveerstertjes. De buitensporig obese Russische tantes die twee gratis ligbedden op de betere plaatsen aan het zwembad hebben geclaimt door er eergisteren al hun handoek op neer te leggen en die, zelfs al zijn ze gisteren dan niet geweest, vandaag rond 5 uur `s middags de gotspe hebben om verontwaardigd te zijn en ruzie beginnen te maken (in het Russisch natuurlijk) omdat iemand hun plaats heeft ingepikt. Gelukkig maar een duidelijk bewijs dat het eerdere asociale gedrag van mijn landgenoten niet persé nationaal bepaald is.
Aan het zwembad het onvermijdelijke uitgebreide gamma van missen en nog meer miss-wannabees dıe rondflaneren, de macho´s met hun scherp geschoren baardjes, snorren en sikken, de knuffelende jonge stelletjes die je doen verlangen naar vroeger toen je hele leven nog in het vooruitschiet lag en een meisje in je armen de hele wereld leek... İneens realiseer ik me mijn afgunst op de jeugd en hun gedrag...
Misschien is het toch maar beter als ik deze vakantie niet teveel aandacht meer besteed aan het andere vakantievee.
En nog maar 11 dagen te gaan.
Klik hier voor het verslag van de volgende dag.
Posts
No comments:
Post a Comment